miércoles, 15 de diciembre de 2010

Esquema general de gestión de grasas urbanas - General urban fat management scheme - Esquema xeral de xestión de graxas urbanas


Versión en Español

Como base para este proyecto, entre otros elementos, hemos considerado necesario describir los distintos caminos que siguen las grasas residuales urbanas, lo que nos ha servido para delimitar nuestro campo de actuación. En primer lugar tenemos que analizar a los cuatro productores primarios (emisores del residuo) y la gestión del residuo que lleva a cabo cada uno.

1.- Industria pesada: este productor tiene la obligación legal de gestionar sus propios residuos. Esto hace que el proceso sea más corto y controlado. Los residuos son recogidos por una empresa autorizada, que emite un documento que certifica dicha recogida. Esta empresa transporta el residuo hasta una zona de tratamiento, gestionada también por una empresa autorizada que emite otro documento certificando la recepción.

2.- Talleres mecánicos: este tipo de empresa también gestiona sus propios residuos mediante la Agrupación de Talleres. De este modo, el aceite usado, así como el material impregnado se gestionan por medio de las empresas autorizadas para su recogida y su tratamiento, emitiendo los certificados de transporte y recogida correspondientes. 

3.- Hostelería (Grandes productores o grandes cocinas): aquellas empresas que, debido a su actividad cuentan con cocinas que producen grandes cantidades de grasas de desecho, también deben gestionar estos residuos, del mismo modo que los grupos anteriores. 

4.- Aceites y grasas domésticas: en este caso, se puntualiza. El ciudadano es el propietario del residuo, y por lo tanto, es su deber gestionar el residuo de forma correcta. Donde existe un plan de recogida de este residuo, es el ayuntamiento el que actúa como gestor del residuo, recogiéndolo, pero no puede comerciar con él, por lo tanto, no lo compra al ciudadano, ni puede venderlo a la empresa que lo recoge. En cualquier caso, puede entregarlo a la empresa autorizada con el fin de que esta obtenga un beneficio, vendiéndolo a quien pueda reutilizarlo y comercializarlo. 

Además existe una vía accesoria, y no por ello menos importante, para el tratamiento de estos compuestos. La red de saneamiento de aguas residuales urbanas juega un papel muy importante, recogiendo toda el agua procedente de desagües y escorrentías. El agua recogida, contiene múltiples sustancias en disolución que pueden ser perjudiciales para la salud y el medio, por lo que se depuran (siempre que exista una planta con este fin). En el proceso de depuración, también hay que separar las grasas del agua. Estos residuos son los que se separan antes, pues de esta manera se facilita el proceso posterior y se evitan problemas por obstrucción de canales. Estas grasas extraídas se gestionan como en los casos anteriores.




English version

As a basis for this project, among other things, we have considered necessary to describe the different paths for urban waste fats. This tool helped us to define our field. First we need to look at 4 primary producers (senders of the waste) and waste management undertaken by each.

1.-Heavy Industry: This producer has a legal obligation to manage their own waste. This makes the process shorter and controlled. The waste is collected by an authorized company that issues a document certifying that collection. This company transports the waste to a treatment area, also maintained by a company authorized to issue another document certifying the receipt.

2.-Garages: this kind of company also manages its own waste by Garages Association. Thus, used oil, and the impregnated material are managed by companies authorized for collection and treatment, issuing licenses for transport and collection.

3.-Hospitality (Major producers and large kitchens): companies that, because of its activity have kitchens that produce large amounts of waste fats, they must also manage these wastes, just as previous groups.

4.-Domestic fats and oils: in this case, there are some details. Citizens own the waste, and therefore, it is their duty to manage it properly. Where a plan for collecting this waste, it is the council who acts as manager of the waste, picking it up, but cannot trade with him, therefore, do not buy it to the citizens, nor can sell to the company that collects it. In any case, it can be delivered to the company authorized for them to take a benefit of this, selling it to anyone who can re-use and market.

There is also an accessory pathway, and not least, for the treatment of these compounds. The urban wastewater network plays an important role, picking up all the water from sewage and runoff. Collected water contains many substances in solution which can be harmful to health and the environment, so it is depurated (if there is a plant for this purpose). In the depurating process, fat must be separated from water. 
These residues are separated firstly, because this way facilitates the process and avoid obstruction problems in pipes. These fats are managed as in the previous cases for them to be re-used.




Versión en Galego

Coma base para este proxecto, entre outros elementos, consideramos necesario describiren os distintos camoños que seguen as graxas residuáis urbanas, o que nos serviu para delimita-lo noso campo de actuación. No primeiro lugar, temos que analiza-los catro productores primarios. (emisores do residuo) e a xestión do residuo que leva a cabo cada un.

1.-Industria pesada: este productor ten a obriga legal de xestiona-los seus propios residuos. Isto fai que o proceso sexa máis curto e controlado. Os residuos son recollidos por una empresa autorizada, que emite un documento que certifica a recollida. Esta empresa transporta o residuo ata a zona de tratamento, xestionada tamén por una empresa autorizada que emite outro documento certificando a recepción.
Elleres mecánicos: este tipo de empresa tamén xestiona os seus propios residuos mediante a Agrupación de Talleres. Deste xeito, o aceite usado, así coma o material impregnado xestiónanse por medio das empresas autorizadas para a súa recollida e tratamento, emitindo os certificados de transporte e recollida correspondentes.

3.-Hostelería (Grandes productores ou grandes cociñas): aquelas empresas que debido á súa actividades contan con cociñas que producen grandes cantidades de graxas de refugallo, tamén teñen que xestionar estes residuos, do mesmo xeito que os grupos anteriores.

4.-Aceites e graxas domésticas: neste caso, puntualízase. O cidadán é o propietario do residuo, e polo tanto, e a súa obriga xestiona-lo residuo de forma axeitada. Ode existe un plan de recollida deste residuo, é o concello o que actúa como xestor do residuo, recolléndoo, pero non pode comerciar con el, polo tento, non o merca ó cidadán, nin pode véndelo á empresa que o recolle. Nembargantes, pode entrégalo á empresa autorizada co fin de que esta obteña un beneficio, vendéndoo a quen poida reutilizalo e comercializalo.

Ademáis, existe una vía accesoria, e non menos importante, para o tratamento destes compostos. A rede de saneamento de augas residuáis urbanas xoga un papel moi importante, recollendo toda a auga procedente de desaugues e escorrentías. A auga recollida contén múltiples sustancias en disolución que poden ser perxudiciáis para a saúde e o medio, polo que se depuran (sempre que exista unha pranta con este fin). No proceso de depuración, tamén hai que separa-las graxas da auga. Estes residuos son os que se separan antes, pois deste xeito facilítase o proceso posterior e evítanse problemas por obstrución de canles. Estas graxas extraídas xestiónanse coma nos casos anteriores.



No hay comentarios:

Publicar un comentario